အေလာင္းေတာ္ ကႆပ ဘုရား သမိုင္းေၾကာင္းအျပည့္အစုံ

Zaw Gyi

ဂါမရြာမွ ပိပၸလိလုလင္ပ်ိဳ အသက္ႏွစ္ဆယ္ျပည့္အရြယ္တြင္ မယ္ဘဒၵါရဲ့မိဘမ်ားႏွင့္ ႏွစ္ဘက္မိဘတိုင္ပင္၍ ထိမ္းျမား ေပးရန္ စီစဥ္သည္။

ပိပၸလိသည္ မယ္ဘဒၵါအား ‘မိဘမ်ားကြယ္လြန္သြားလၽွင္ လူ႔ေဘာင္ကို စြန႔္၍ သကၤန္းစီးၿပီးေတာထြက္မည္ဟု စိတ္ပိုင္းျဖတ္ထားပါသည္ ။

ဤဘဝတြင္ အရွည္မေနရ၍ သင္ခ်စ္ႏွမမွာ လင္ျပစ္မေလး ျဖစ္မည့္အေရးကို ေတြးသနားၿပီး တျခား သူႏွင့္ အရြယ္တူ စိတ္တူ ႀကံစည္ပါေလာ့’ ဟု ေခ်ာ့၍ လႊတ္လိုက္ရသည္ ။

မယ္ဘဒၵါလည္း အိမ္သူရွင္မ မျဖစ္ရေအာင္ ခယ ေတာင္းပန္အေၾကာင္းျပန္စာ ေပးပို႔ပါလည္း ေရစက္ပါ၍ မျပတ္နိုင္ဘဲ မဂၤလာပြဲျဖစ္ေျမာက္ခဲ့သည္ ။

တဏွာကာမလြန္စြာ စက္ဆုပ္ ညႇီနံပုတ္ဟု အဟုတ္ရြံရွာမုန္းတာေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္အတူ အိပ္စက္ေသာအခါ ပန္းကုံး ျခား၍ ေသြဖီတစ္မ်ိဳး စိတ္ေဖာက္ျပားပါက ပန္းကုံးညႇိုးပါေစဟု ဒိဌာန္ျပဳၿပီး ေနခဲ့ၾကသည္။

ႏွစ္ဘက္မိဘမ်ား ကြယ္လြန္သြား ေသာအခါ သံေဝဂပိုရၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္မျပဳလုပ္ဘဲ အရာရာစြန႔္၍ ေျခဦးတည့္ရာသြားေတာ့မည္။ စိတ္ေအးခ်မ္းသာ ေနရစ္ ပါေတာ့ဟု မယ္ဘဒၵါအား ေျပာၾကားသည္ ။

မယ္ဘဒၵါလည္း ‘ေမာင့္ႏွမလည္း အရွင့္နည္းတူ သံေဝဂရၿပီး ေမာင္ေတာ္ထြက္သြား ရာကို ႏွမေတာ္မယ္ဘဒၵါလည္း ေနာက္ကမကြာ လိုက္ခဲ့ပါမည္’ဟု ေျပာၾကားသည္ ။

ေက်းကၽြန္မ်ားကလည္း အားထားရာ ကင္းမဲ့ပါၿပီ ဆိုကာ မသြားဖို႔ရန္ ငိုေကၽြးေတာင္းပန္ၾကသည္ ။

ပိပၸလိသည္ ‘အသင္တို႔ ငါတို႔ထံတြင္ ဆပ္ရန္ အေကၽြး အေသးအဖြဲ တပဲတေရြးမၽွ ျပန္မေပးနဲ႔ေတာ့၊ ကၽြန္ဘဝမွ အကုန္လြတ္ၾကေတာ့’ဟု တရားသေဘာ အနည္းငယ္ေဟာၾကားခဲ့သည္။

သင္ႏွမ မယ္ဘဒၵါ သင္သည္ ဇမၺဴတခြင္ဝယ္ လူတြင္မက နတ္တမၽွ လွပေန၍ လူအမ်ားအျမင္ဝယ္ မသင့္ေတာ္၊ ရဟန္း ဘဝေရာက္တာေတာင္ မခြဲခ်င္ဘူးဟု ေျပာၾကလိမ့္မည္ ။

ငါ၏ေနာက္က ေကာက္ေကာက္မကြာ မလိုက္ပါနဲ႔ႀကိဳက္ရာလမ္း ျမန္းပါ ေတာ့ဟု ေျပာေလသည္ ။

မယ္ဘဒၵါကလည္း ေယာက္်ားလက္်ာ မိန္းမမွာလၽွင္ သြားလက္ဝဲ ျပဳစျမဲမို႔ အရွင္သာလၽွင္ လက္်ာလမ္းမွ ႂကြျမန္းပါေတာ့ ႏွမေတာ္လည္း လက္ဝဲလမ္းမွ သြားပါေတာ့မည္ဟု ေလၽွာက္ထားေလသည္။

ခြဲခြာရေတာ့မွာမို႔ လက္်ာရစ္ သုံးႀကိမ္ ပတ္ခါ ေနာက္ဆုံးကန္ေတာ့ေလသည္။ ပိပၸလိလုလင္ႏွင့္ မယ္ဘဒၵါတို႔ လမ္းခြဲၿပီး မဟာပထဝီေျမႀကီး အိုးထိန္းစက္ကဲ့သို႔ သြက္သြက္ခါမၽွ တုန္လႈပ္သြားေလ သည္ ။

သုံးလူထြဋ္ထား ျမတ္ဘုရားသည္ ေဝဠဳဝန္ေက်ာင္းေတာ္မွ ဒိဗၺစကၡဳ ေရႊဉာဏ္ေတာ္ျဖင့္ ရႈၾကည့္ရာ ပိပၸလိလုလင္သည္ ငါထံ ရည္မွန္းလာေၾကာင္းသိ၍ ဘုရားရွင္ ကို္ယ္ေတာ္တိုင္ ႂကြ၍ အဖူးေမၽွာ္ကန္ေတာ့ခံၿပီး

ဘုရားရွင္၏ ဒုကုဋသကၤန္းကို ေပးသနားၿပီး ေက်ာင္းေတာ္သို႔ ေရာက္လတ္ေသာ္ ဘုရားရွင္ ဧဟိဘိကၡဴေခၚေတာ္မူ၍ ရဟႏၲာအျဖစ္ကို (၇)ရက္ေျမာက္ ေသာေန႔၌ရ၍ ဓူတင္ ေထရ္ကို ေဆာင္ေတာ္မူေလသသည္ ။

ပဒုမုတၱရဘုရားသခင္၏ နိယတ ဗ်ာဒိတ္ေတာ္ကို ရၿပီးေနာက္ ဘုရားသာသနာအကုန္တြင္ ဗာရာဏသီျပည္မွာ မင္းညီ သုံးပါးျဖစ္၍ လူတို႔ေဘာင္တြင္ မေပ်ာ္ေမြ႕ဘဲ ရေသ့ျပဳခါ စ်ာန္တရားကို ဟိမဝႏၲာေတာ၌ ေဒသစာရီလွည့္လည္က်င့္ေတာ္မူသည္ ။

ေဂါတမအေလာင္း

ေဂါတမအေလာင္း အရိေမတၱယ်အေလာင္း ေနာင္ေတာ္ႏွစ္ပါးႏွင့္ သလႅာဝတီ ခ်င္းတြင္းျမစ္အေနာက္ဘက္ ေဝဘူလ၊ ေဝဘာရဝ သုနႏၵရ ေတာင္သုံးလုံး၌ သစၥာအဓိဌာန္ထားခဲ့သည္ ။

ေနာင္ေတာ္ႀကီးဘုရားျဖစ္၍ အကၽြႏု္ပ္ကလညး္ ရဟႏၲာအျဖစ္ကို ရၿပီးလၽွင္ ေနာင္ေတာ္ႀကီး ပရိနိဗၺာန္စံေသာအခါ ကၽြႏု္ပ္ကသၿဂိဳဟ္မွသာလၽွင္ ေတေဇာဓာတ္ေလာင္ကၽြမ္းပါေစ။

အကၽြန္ုပ္ ပရိနိဗၺာန္ျပဳခဲ့ေသာ္ ေနာင္ေတာ္ငယ္ သၿဂိဳဟ္မွသာလၽွင္ ေတေဇာဓာတ္ေလာင္ကၽြမ္းပါေစဟု အဓိဌာန္ထားခဲ့ၾကသည္။

ေနာင္ေတာ္ႀကီးေဂါတမႏွင့္ ထားခဲ့ေသာ ကတိျပည့္စုံၿပီ။ ေနာင္ေတာ္ငယ္ ေမတၱယ်ႏွင့္ထားခဲ့ေသာ ကတိသည္ မျပည့္စုံေသးေပ။

ဤကဲ့သို႔ သစၥာအဓိဌာန္ ျပဳေတာ္မူခဲ့ဖူးေသာေၾကာင့္ ငါ၏ခႏၶာကိုယ္သည္ ယခုလက္ငင္း ေတေဇာဓာတ္ မေလာင္ကၽြမ္းနိုင္ေသး ေမတၱယ်ဘုရား ေရႊလက္ဝါး ေတာ္၌ တင္မွသာလၽွင္ တန္ခိုးေတာ္ေၾကာင့္ ေတေဇာဓာတ္ေလာင္ကၽြမ္းလိမ့္မည္

ငါ၏အေလာင္းကို ရွိခိုးပူေဇာ္ လႉဒါန္းရန္လာၾကေသာ လူနတ္ျဗဟၼာအေပါင္းတို႔ နိဗၺာန္မဂ္ဖိုလ္ ရေစျခင္းအက်ိဳးငွာ ဇမၺဴဒီပ တမၼဒီပတိုင္း ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း

သလႅာဝတီ ခ်င္းတြင္းျမစ္အေနာက္ဘက္ ေဝဘူလ၊ ေဝဘာရ၊ သုနႏၵရ ေတာင္သုံးလုံး ေအာက္တြင္ ပရိနိဗၺာန္စံယူမွသာလၽွင္ ေနာင္ေတာ္ငယ္ႏွင့္ ထားခဲ့ေသာ ကတိသစၥာညီေတာ့မည္ဟု ဝစီဝါစာ သစၥာအဓိဌာန္ ျပဳေတာ္မူ၏။

အရွင္မဟာကႆပ မေထရ္ႀကီး၏ သစၥာအဓိဌာန္ျပဳေတာ္မူသည္ကို သိၾကားမင္းသိေတာ္မူ၍ လူ႔ျပည္သို႔ ကိုယ္တိုင္ ဆင္းေတာ္မူခဲ့ၿပီးမွ ေဝဘူလ၊ ေဝဘာရ၊ သုနႏၵရ ေတာင္သုံးလုံးကိုညႊတ္၍ ေက်ာက္လွိုဏ္ဂူကို ဖန္ဆင္း၏။

ေတာင္သုံးလုံးအတြင္း၌ ပတၱျမားလွိုဏ္ဂူသည္ အလ်ားအေတာင္(၅၀) အနံအေတာင္(၅၀)စတုရန္း ညီမၽွစြာ ရွိ၏။

တံခါး(၄)တန္ကိုလည္း တံခါးတစ္ခုႏွင့္ တစ္ခုကို အေတာင္(၅၀)စီကြာျခား၏။ ၎လွိုဏ္ဂူအတြင္း၌ ျမ၊ ဖလ္၊ ေရႊ၊ ေငြစသည္တို႔ျဖင့္ မြမ္းမံျခယ္လယ္အပ္ေသာ မဟာဂႏၶ ကုဋိတိုက္ေတာ္ကိုလည္း ဖန္ဆင္းထား၏။

၎တိုက္၏ အလယ္၌ အလ်ား(၁၆)ေတာင္၊ အနံ(၈)ေတာင္၊ အေစာက္(၄)ေတာင္ ရွိ ေသာ ျမသလြန္ေတာ္ကို ဖန္ဆင္းထားေတာ္မူ၏။

မဟာဂႏၶကုဋိတိုက္

မဟာဂႏၶကုဋိတိုက္ ေလးမ်က္ႏွာ၌ တစ္ဖက္ကို ေက်ာက္တံခါး ေငြတံခါး ေရႊတံခါး (၃)တန္စီထား ရွိ၏။ တံခါးေပါက္ အျမင့္မွာ (၁၆)ေတာင္၊ အနံ(၈)ေတာင္စီရွိ၏။ အေရွ႕တံခါး(၃)တန္မွာ ဂႏၶဗၺနတ္မင္း သုံးေထာင္ ေစာင့္၏။

ေတာင္တံခါး(၃)တန္မွာ ဂုမၻာန္နတ္မင္း သုံးေထာင္ေစာင့္၏။ အေနာက္တံခါး (၃)တန္မွာ ဂဠဳန္မင္း သုံးေထာင္ေစာင့္၏။ ေျမာက္တံခါး(၃)တန္မွာ ရကၡဘီလူးမင္း သုံးေထာင္ေစာင့္၏။ ေအာက္မ်က္ႏွာ၌ ဘုမၼစိုးနတ္မင္း၊ မဟာပိႏၷဲအသူရာနတ္မင္း သုံးေထာင္ေစာင့္၏။

မဟာဂႏၶ ကုဋိတိုက္ အတြင္း၌ သမာေဒဝ နတ္မင္း ေလးေထာင္ေစာင့္၏။ အရွင္မဟာကႆပမေထရ္သည္ မလႅာမင္းတို႔၏ အင္ၾကင္းပန္းဥယ်ာဥ္၌ ျမတ္စြာဘုရားပရိနိဗၺာန္ စံယူၿပီးေနာက္ သဂၤါယနာတင္၍

အဇာတသတ္မင္းႏွင့္ ဓာတ္ေတာ္မ်ားကို ရွစ္ျပည္ေထာင္ေသာ မင္းမ်ား၏

ဌာပနာေစတီေတာ္၌ ပင့္ေဆာင္ယူ၍ စု႐ုံးၿပီး အဇာတသတ္မင္းလက္သို႔အပ္၍ ဓာတ္ေတာ္မ်ား ဌာပနာျပဳၿပီးေသာ သတၱဝါလူအမ်ားတို႔အား တရားေရေအး အၿမိဳက္ေဆး ကို တိုက္ေကၽြးေတာ္မူသည္ ။

အရွင္မဟာ ကႆပမေထရ္ႀကီးသည္ သက္ေတာ္(၁၂၀)၊ ဝါေတာ္သိကၡာ(၅၀)ျပည့္ေတာ္မူေသာေန႔၌ ပရိနိဗၺာန္ျပဳအံ့ေသာေနရာ

ျမန္မာျပည္အလယ္ပိုင္း ခ်င္းတြင္းျမစ္အေနာက္ ေဝဘူလ၊ ေဝဘာရ၊ သုနႏၵရ ေတာင္သုံးလုံး ရွိရာသို႔ ရာဇၿဂိဳဟ္ျပည္မွ ထြက္လာခဲ့ရာ ကသဲျပည္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး အထက္ ခ်င္းတြင္းျမစ္ကို ေရာက္ရွိသည္။

အရွင္မဟာကႆပ မေထရ္ႀကီး ႂကြလာသည္ကို ယာထြန္ေနေသာ ေတာင္သူႀကီးဦးေကာင္းစင္ျမင္ေတြ႕ၿပီး ပင့္၍ ဆြမ္းကပ္လႉခဲ့ပါသည္။

ဤနယ္ေၿမ တစ္ေလၽွာက္တြင္ ေတာင္သူႀကီးဦးေကာင္းစင္နတ္႐ုပ္ကို ကိုးကြယ္ၾကပါသည္။

ပထိုးလုံးေခ်ာင္းတြင္ ေခတၱနားၿပီး ေရခ်ိဳး၍ သကၤန္း မ်ားကို ေလၽွာ္လွန္းေသာေနရာတြင္ သကၤန္းခ်ဳပ္ရိုးရာ အနားပါတ္ေနရာ အစုံအလင္ထင္ရွားစြာပင္ အေၾကာင္းထင္လၽွက္ရွိပါသည္ ။

ေခ်ာင္းအတိုင္း ဆန္တက္ၿပီး ေဝဘူလ၊ ေဝဘာရေတာင္သို႔ ေရာက္ၿပီးလၽွင္ ေတာင္ေပၚသို႔တက္၍ မတ္တပ္ရပ္ေတာ္မူၿပီးလၽွင္ လူနတ္အေပါင္းတို႔၏အက်ိဳးငွာ အဓိဌာန္ျပဳေတာ္မူသည္မွာ

‘သာသနာေတာ္၌ သက္ဝင္ယုံၾကည္ေသာ အမ်ိဳးေကာင္းသားသည္ ငါးပါးသီလကို ေစာင့္ထိန္းျခင္း၊ မိဘဆရာသမားတို႔အား ရွိခိုးပူေဇာ္ျခင္း၊ ရတနာသုံးပါး

သာသနာေတာ္ေစာင့္နတ္တို႔ကို ပူေဇာ္ပသ ျခင္းျပဳကာ ယုံၾကည္စြာ သုံးစြဲပါက (၉၆)ပါးေသာေရာဂါတို႔ ေပ်ာက္ပါေစသတည္း။’

ဤကဲ့သို႔ သတၱဝါအေပါင္းတို႔အား သနားေတာ္ မူေသာေၾကာင့္ ေမတၱာေတာ္ေရတြင္းကိုလည္း

အဓိဌာန္ျပဳ၍ ထားေတာ္မူခဲ့ေလ၏။ ထိုေရတြင္းမွတဖန္ ေတာင္ဘက္သို႔ ေလၽွာက္သြားၿပီးလၽွင္ ဣစၧာသယေတာင္ေျခရင္း၌ ဆြမ္းဘုန္းေပးၿပီး သပိတ္မ်ားကို ေဆးေၾကာေသာေခ်ာင္းကို သပိတ္ေဆးေခ်ာင္း ဟုေခၚသည္။

အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ႀကီးသည္ နတ္မင္းအေပါင္းတို႔ ဖန္ဆင္းထားေတာ္မူေသာ

ျမသလြန္ေညာင္ေစာင္းထက္တြင္ မဟာေဗာဓိပင္ႏွင့္ ရတနာခုႏွစ္ပါး ေရႊပလႅင္ျမတ္၌ ဘုရားဓာတ္ေတာ္ျမတ္ကို ရွိခိုးပူေဇာ္ၿပီးမွ သစၥာအဓိဌာန္ျပဳေတာ္မူေလသည္။

ဤေဝဘူလ၊ ေဝဘာရ၊ သုနႏၵရ၊ ဣစၧာသယေငြေတာင္၌ သူေတာ္ေကာင္းအေပါင္းတို႔သည္ မိမိ၏အသက္ကို မငဲ့ညႇာ (၃)ႏွစ္(၃)ဝါတိတိ သူမ်ားအသက္က မစားမေသာက္ဘဲ ပါႏုေပတံေရွာင္ၾကဥ္၍

သမထဝိပႆနာကမၼဌာန္း

သမထဝိပႆနာကမၼဌာန္း၊ အသုဘကမၼဌာန္းကို စီးျဖန္းအား ထုတ္က်င့္ႀကံ၍ ေအာင္ျမင္လၽွင္

ျမတ္စြာဘုရား၏ သရီယဓာတ္ေတာ္ႏွင့္ ငါ၏အေလာင္းေတာ္စစ္ႀကီးကို ကိုယ္တိုင္ဝင္၍ ရွိခိုးပူေဇာ္ လႉဒါန္းဆုေတာင္းနိုင္ၾကပါေစသတည္း။

သာသနာ(၂၃၅)ႏွစ္သို႔ ေရာက္လၽွင္ ေသာဏဥတၱရ ရဟႏၲာအရွင္ျမတ္သည္ သထုံၿမိဳ႕ကစ၍ ျမန္မာျပည္တစ္ဝွမ္းလုံး၌ သာသနာေတာ္ျပန႔္ပါေစသတည္း။

ေကာဇာသကၠရာဇ္ (၁၂၃၃)ႏွစ္ သာသနာေတာ္(၂၄၁၅)ခုႏွစ္သို႔ ေရာက္လၽွင္ ရတနာပုံေရႊၿမိဳ႕ေတာ္ မဟာေလာက မာရဇိန္ေစတီေတာ္ဒါယကာ ဘဝရွင္မင္းတရားႀကီးလက္ထက္တြင္

သံဃာေတာ္ေပါင္း (၂၄၀၀)ကို ေရြးခ်ယ္စိစစ္ ႏႈတ္တိုက္အာဂုံ ေဆာင္လၽွက္ တေပါင္းတည္း ရြတ္ဖတ္သရဇၥ်ယ္ၾကၿပီးလၽွင္ ေက်ာက္ထက္အကၡရာ ပဥၥမသဂၤါယနာ တင္ေတာ္မူနိုင္ပါေစသတည္း။

ဘုရားသာသနာ(၂၅၀၀) ေကာဇာသကၠရာဇ္(၁၃၁၈)ခုႏွစ္သို႔ ေရာက္လၽွင္ သာသနာျပဳ မင္းေကာင္းႏွင့္ သိၾကားနတ္မင္း တို႔ လူ႔ျပည္ဆင္းၿပီးလၽွင္ သာသနာဆူးေညႇာင့္ခလုတ္စသည္တို႔ကို

သုတ္သင္ရွင္းလင္းၿပီးလၽွင္ (၂၅၀၀)ေသာ သံဃာေတာ္ အေပါင္းတို႔ႏွင့္ ေက်ာက္ထက္အကၡရာ ဆဌမသဂၤါယနာ တင္ေတာ္မူနိုင္ၾကပါေစကုန္သတည္း … ။

ငါပရိနိဗၺာန္စံယူၿပီးေနာက္ အဇာတသတ္မင္းႀကီးႏွင့္ ငါးရာေသာရဟႏၲာတို႔သည္ ငါ၏ အေလာင္းေတာ္စစ္ကို ဖူးၿပီးမွ ငါ၏ အေလာင္းကိုယ္စား ဒုတိယစႏၵကူးသရက္ခန္းကို ကိုယ္စားေတာ္တဆူ၊ ဉာဏ္ေတာ္(၁၂)ေတာင္၊ ျမတ္စြာဘုရား၏

႐ုပ္ပြားေတာ္ မတ္ရပ္ေတာ္ ဉာဏ္ေတာ္(၁၈)ေတာင္အျမင့္ကို သြန္းထုၿပီးမွ ေဝဘူလ၊ ေဝဘာရ၊ ပတၱျမားေတာင္ေျခရင္း၌ လူနတ္အေပါင္းအား ငါ၏ကိုယ္စားေတာ္စစ္ကို ဥဒိႆရည္စူး၍ ရွိိခိုးပူေဇာ္ၾကရန္ သြန္းထုကိုးကြယ္ရစ္ၾကပါစကုန္သတည္း။

ငါ၏အေလာင္းေတာ္ႏွင့္ ျမတ္စြာဘုရား၏ဓာတ္ေတာ္၊ ႐ုပ္ပြားေတာ္တို႔ကို ယုံယုံၾကည္ၾကည္ႏွင့္ အေလးအျမတ္ျပဳ၍ ရွိခိုး ပူေဇာ္ လႉဒါန္းဆုေတာင္း သစၥာဓိဌာန္ျပဳ၍ အကုသိုလ္တရားတို႔ကိုပယ္၍ သူေတာ္ေကာင္းတို႔၏ တရားကို

က်င့္ႀကံအားထုတ္ျခင္း ပါရမီဆယ္ပါး အျပားသုံးဆယ္ သတၱဝါအေပါင္းတို႔၏ အသက္ကို မသတ္ပုတ္မညႇင္းမဆဲ မစားမေသာက္ဘဲ ေမတၱာပို႔လၽွက္ ရွိခိုး ပူေဇာ္ လႉဒါန္းဆုေတာင္းလာေသာ လူနတ္ျဗဟၼာသတၱဝါအေပါင္းတို႔သည္

အပါယ္ေလးပါး၊ ကပ္သုံးပါး၊ ရပ္ျပစ္ရွစ္ပါး၊ ရန္သူမ်ိဳး ငါးပါး၊ တစ္ဆယ့္ေျခာက္ပါးေသာ ဥမၸဌေဝါ၊ ႏွစ္ဆယ့္ငါးပါးေသာ ေဘး၊ သုံးဆယ့္ႏွစ္ပါးေသာ ကံၾကမၼာ၊ ကိုးဆယ့္ေျခာက္ျဖာေသာ အနာေရာဂါတို႔မွ ကင္းကြာၿပီးလၽွင္ ပိန္းၾကာဖက္ေပၚတြင္ ေရမတင္သကဲ့သို႔

ကင္းစင္လြင့္ေပ်ာက္ၾကကုန္လၽွက္ ေမတၱယ်ဘုရား သခင္ ပြင့္ေတာ္မူေသာအခါ ငါ၏ခႏၶာ႐ုပ္ကလပ္ႀကီးကို ေတေဇာဓာတ္ေလာင္ကၽြမ္းေသာ ပြဲေတာ္ႀကီး၌ ကိုယ္တိုင္ ဖူးေတြ႕ၾက ရသည္ျဖစ္ပါ၍

မိမိတို႔ဆုပန္္ၾကကုန္ေသာ ဆုျမတ္အေပါင္းတို႔ႏွင့္ ျပည့္စုံၾကသည္ျဖစ္၍ ဘုရား၊ ပေစၥကဗုဒၶါ၊ ရဟႏၲာျဖစ္ၾက ကုန္လၽွက္ နိဗၺာန္ေရႊျပည္ျမတ္ကို ေရာက္ၾကပါေစကုန္သတည္း။

ငါ၏ေရႊမ်က္ႏွာေတာ္ေပၚ၌ ပန္းဆြဲကဲ့သို႔ ဆြဲထားေသာ ျမတ္စြာဘုရား၏ (၃)မ်ိဳး(၃)စားေသာ သရီယဓာတ္ေတာ္တို႔ကို သာသနာေတာ္တဝက္ၾကေသာအခါ သိၾကား၊ နတ္မင္းတို႔ႏွင့္ ဗုဒၶအေလာင္း ရဟန္းေတာ္ျမတ္တို႔သည္

ဓာတ္ေတာ္ျမတ္

ဤဓာတ္ေတာ္ျမတ္ကို သစၥာအဓိဌာန္ျပဳ၍ ပင့္ယူေတာ္မူၿပီးမွ သုနႏၵရ ေငြေတာင္ေပၚ၌ ဣစၧာသယ ဝိ႑ာဆုေတာင္းျပည့္ျမတ္စြာဘုရား ေစတီေတာ္ႀကီးကို တည္ထားကိုးကြယ္ ေတာ္မူနိုင္ၾကပါေစကုန္သတည္း။

ဤကဲ့သို႔ ဝစီဝါစာ သစၥာအဓိဌာန္ျပဳေတာ္မူၿပီးလၽွင္ မဟာေဗာဓိပင္ႏွင့္ ရတနာ(၇)ပါးျဖင့္ၿပီးေသာ ေရႊပလႅင္ကို ဦးေခါင္း ျပဳေတာ္မူၿပီး စ်ာန္ဝင္စားေတာ္မူၿပီးလၽွင္

သိၾကားနတ္မင္းတို႔ ဖန္ဆင္းထားအပ္ေသာ ျမသလြန္ေရႊေညာင္ေစာင္းေပၚ၌ ပရိနိဗၺာန္ စံယူေတာ္မူေလသည္။ အံ့ၾသဖြယ္အခ်က္မ်ား

၁။ အရွင္မဟာကႆပ ပရိနိဗၺာန္စံျမန္းေသာ လွိုဏ္ဂူႀကီးသည္ ေဝဘူလ၊ ေဝဘာရ၊ သုနႏၵရေတာင္သုံးလုံးကို ညႊတ္ေပါင္းကူးၿပီး ဆက္သြယ္၍ေနျခင္း။

၂။ ၎လွိုဏ္ဂူတြင္ ေက်ာက္ခက္ ေက်ာက္ပန္းတို႔သည္ ပန္းခ်ီ၊ ပန္းပုဆရာတို႔

ေရးထု၍ ဆြဲထားဘိသကဲ့သို႔ သဘာဝအတိုင္း ျဖစ္ေပၚ၍ေနျခင္း။

၃။ ေဝဘူလေတာင္ထိပ္တြင္ လူနတ္ျဗဟၼာသတၱဝါအေပါင္းကို (၉၆)ပါးေသာ ေဝဒနာမ်ား ေပ်ာက္ကင္းေစရန္ ေမတၱာေတာ္ျဖင့္ ေသာက္ခ်ိဳး၍ မကုန္နိုင္ အျမဲတေစထြက္၍

ေနေသာ ေရတြင္း၊ ၎ေရတြင္းကို မိန္းမမ်ားေရခ်ိဳးခဲ့လၽွင္ မ်က္ျမင္ဒိဌ ေရခန္း၍သြားျခင္း

၄။ အရွင္မဟာကႆပစံျမန္းေတာ္္မူေသာ လွိုဏ္ဂူေတာ္အတြင္း လူမဝင္နိုင္ေသာ္လည္း အရွင္မဟာကႆပကို ရည္စူး၍ အထက္ဥမင္မွ ေရႊစစ္၊ ေငြစစ္တို႔ကို အဓိဌာန္ျပဳ၍ ခြက္ႏွင့္ထည့္ၿပီး လႉဒါန္းေမၽွာလိုက္ေသာ္

ေအာက္ဥမင္ဝကို ေရာက္လၽွင္ ေရႊ၊ ေငြမ်ား မပါေသာ ခြက္သာလၽွင္ေမ်ာလာျခင္း။

၅။ အရွင္မဟာကႆပစံျမန္းေတာ္မူေသာ လွိုဏ္ဂူေနရာတည့္တည့္သို႔ ေတာရိုင္းသတၱဝါမ်ား ေက်ာ္ျဖတ္၍ မသြားျခင္း။

၆။ အရွင္မဟာကႆပကို စိတ္ကရည္စူး၍ ဘုရားဖူးသြားလာေသာ နတ္လူအေပါင္းတို႔သည္ ေတာေတာင္ၿမိဳင္ ေခ်ာက္တို႔ကို အတန္တန္ေက်ာ္ျဖတ္၍ သြားေသာ္ျငားလည္း ေတာသား၊ ရန္သူ၊ ဓါးျပ၊ ခိုးသားဟူေသာ ေဘးအႏၲရာယ္မ်ိဳး ႏွင့္ မေတြ႕ရျခင္း။

၇။ အရွင္မဟာကႆပကို ဖူးေတြ႕ရန္ သြားေသာအခါ မေကာင္းေသာ အက်င့္အႀကံရွိေသာသူမ်ားကို နတ္မ်ားက ထင္ရွားစြာ ျပသျခင္း။

၈။ အရွင္မဟာကႆပႀကီး၏ သကၤန္းလွန္းေသာေနရာ၌ ယခုတိုင္ သကၤန္းခ်ဳပ္ရိုး အနားပါတ္မက်န္

ေကာင္းမြန္စြာ ထင္လ်က္ရွိျခင္း။ ၉။ အရွင္မဟာကႆပမေထရ္ စံျမန္းေတာ္မူေသာ ေဝဘူလ၊ ေဝဘာရ၊ သုနႏၵရ ေတာင္တို႔၌ သူေတာ္ေကာင္းတို႔ လာ၍ တရားကိုအားထုတ္ခဲ့ပါလၽွင္ နတ္မ်ားက သီလ၊ သမာဓိကို စမ္းၿပီးလၽွင္

အက်င့္သိကၡာႏွင့္ ျပည့္စုံလၽွင္ အေလာင္းေတာ္စစ္ကို ဝင္၍ ဖူးနိုင္္ရန္ ကူညီေစာင့္ေရွာက္ျခင္း

ခရက္ဒစ္

ယူနီကုဒ္ျဖင့္ ဖတ္ရန္

ဂါမရွာမှ ပိပ္ပလိလုလင်ပျို အသက်နှစ်ဆယ်ပြည့်အရွယ်တွင် မယ်ဘဒ္ဒါရဲ့မိဘများနှင့် နှစ်ဘက်မိဘတိုင်ပင်၍ ထိမ်းမြား ပေးရန် စီစဉ်သည်။

ပိပ္ပလိသည် မယ်ဘဒ္ဒါအား ‘မိဘများကွယ်လွန်သွားလျှင် လူ့ဘောင်ကို စွန့်၍ သင်္ကန်းစီးပြီးတောထွက်မည်ဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားပါသည် ။

ဤဘဝတွင် အရှည်မနေရ၍ သင်ချစ်နှမမှာ လင်ပြစ်မလေး ဖြစ်မည့်အရေးကို တွေးသနားပြီး တခြား သူနှင့် အရွယ်တူ စိတ်တူ ကြံစည်ပါလော့’ ဟု ချော့၍ လွှတ်လိုက်ရသည် ။

မယ်ဘဒ္ဒါလည်း အိမ်သူရှင်မ မဖြစ်ရအောင် ခယ တောင်းပန်အကြောင်းပြန်စာ ပေးပို့ပါလည်း ရေစက်ပါ၍ မပြတ်နိုင်ဘဲ မင်္ဂလာပွဲဖြစ်မြောက်ခဲ့သည် ။

တဏှာကာမလွန်စွာ စက်ဆုပ် ညှီနံပုတ်ဟု အဟုတ်ရွံရှာမုန်းတာကြောင့် နှစ်ယောက်အတူ အိပ်စက်သောအခါ ပန်းကုံး ခြား၍ သွေဖီတစ်မျိုး စိတ်ဖောက်ပြားပါက ပန်းကုံးညှိုးပါစေဟု ဒိဌာန်ပြုပြီး နေခဲ့ကြသည်။

နှစ်ဘက်မိဘများ ကွယ်လွန်သွား သောအခါ သံဝေဂပိုရပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်မပြုလုပ်ဘဲ အရာရာစွန့်၍ ခြေဦးတည့်ရာသွားတော့မည်။ စိတ်အေးချမ်းသာ နေရစ် ပါတော့ဟု မယ်ဘဒ္ဒါအား ပြောကြားသည် ။

မယ်ဘဒ္ဒါလည်း ‘မောင့်နှမလည်း အရှင့်နည်းတူ သံဝေဂရပြီး မောင်တော်ထွက်သွား ရာကို နှမတော်မယ်ဘဒ္ဒါလည်း နောက်ကမကွာ လိုက်ခဲ့ပါမည်’ဟု ပြောကြားသည် ။

ကျေးကျွန်များကလည်း အားထားရာ ကင်းမဲ့ပါပြီ ဆိုကာ မသွားဖို့ရန် ငိုကျွေးတောင်းပန်ကြသည် ။

ပိပ္ပလိသည် ‘အသင်တို့ ငါတို့ထံတွင် ဆပ်ရန် အကျွေး အသေးအဖွဲ တပဲတရွေးမျှ ပြန်မပေးနဲ့တော့၊ ကျွန်ဘဝမှ အကုန်လွတ်ကြတော့’ဟု တရားသဘော အနည်းငယ်ဟောကြားခဲ့သည်။

သင်နှမ မယ်ဘဒ္ဒါ သင်သည် ဇမ္ဗူတခွင်ဝယ် လူတွင်မက နတ်တမျှ လှပနေ၍ လူအများအမြင်ဝယ် မသင့်တော်၊ ရဟန်း ဘဝရောက်တာတောင် မခွဲချင်ဘူးဟု ပြောကြလိမ့်မည် ။

ငါ၏နောက်က ကောက်ကောက်မကွာ မလိုက်ပါနဲ့ကြိုက်ရာလမ်း မြန်းပါ တော့ဟု ပြောလေသည် ။

မယ်ဘဒ္ဒါကလည်း ယောက်ျားလက်ျာ မိန်းမမှာလျှင် သွားလက်ဝဲ ပြုစမြဲမို့ အရှင်သာလျှင် လက်ျာလမ်းမှ ကြွမြန်းပါတော့ နှမတော်လည်း လက်ဝဲလမ်းမှ သွားပါတော့မည်ဟု လျှောက်ထားလေသည်။

ခွဲခွာရတော့မှာမို့ လက်ျာရစ် သုံးကြိမ် ပတ်ခါ နောက်ဆုံးကန်တော့လေသည်။ ပိပ္ပလိလုလင်နှင့် မယ်ဘဒ္ဒါတို့ လမ်းခွဲပြီး မဟာပထဝီမြေကြီး အိုးထိန်းစက်ကဲ့သို့ သွက်သွက်ခါမျှ တုန်လှုပ်သွားလေ သည် ။

သုံးလူထွဋ်ထား မြတ်ဘုရားသည် ဝေဠုဝန်ကျောင်းတော်မှ ဒိဗ္ဗစက္ခု ရွှေဉာဏ်တော်ဖြင့် ရှုကြည့်ရာ ပိပ္ပလိလုလင်သည် ငါထံ ရည်မှန်းလာကြောင်းသိ၍ ဘုရားရှင် ကိုယ်တော်တိုင် ကြွ၍ အဖူးမျှော်ကန်တော့ခံပြီး

ဘုရားရှင်၏ ဒုကုဋသင်္ကန်းကို ပေးသနားပြီး ကျောင်းတော်သို့ ရောက်လတ်သော် ဘုရားရှင် ဧဟိဘိက္ခူခေါ်တော်မူ၍ ရဟန္တာအဖြစ်ကို (၇)ရက်မြောက် သောနေ့၌ရ၍ ဓူတင် ထေရ်ကို ဆောင်တော်မူလေသသည် ။

ပဒုမုတ္တရဘုရားသခင်၏ နိယတ ဗျာဒိတ်တော်ကို ရပြီးနောက် ဘုရားသာသနာအကုန်တွင် ဗာရာဏသီပြည်မှာ မင်းညီ သုံးပါးဖြစ်၍ လူတို့ဘောင်တွင် မပျော်မွေ့ဘဲ ရသေ့ပြုခါ ဈာန်တရားကို ဟိမဝန္တာတော၌ ဒေသစာရီလှည့်လည်ကျင့်တော်မူသည် ။

ဂေါတမအလောင်း

ဂေါတမအလောင်း အရိမေတ္တယျအလောင်း နောင်တော်နှစ်ပါးနှင့် သလ္လာဝတီ ချင်းတွင်းမြစ်အနောက်ဘက် ဝေဘူလ၊ ဝေဘာရဝ သုနန္ဒရ တောင်သုံးလုံး၌ သစ္စာအဓိဌာန်ထားခဲ့သည် ။

နောင်တော်ကြီးဘုရားဖြစ်၍ အကျွနု်ပ်ကလည်း ရဟန္တာအဖြစ်ကို ရပြီးလျှင် နောင်တော်ကြီး ပရိနိဗ္ဗာန်စံသောအခါ ကျွနု်ပ်ကသဂြိုဟ်မှသာလျှင် တေဇောဓာတ်လောင်ကျွမ်းပါစေ။

အကျွန်ုပ် ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုခဲ့သော် နောင်တော်ငယ် သဂြိုဟ်မှသာလျှင် တေဇောဓာတ်လောင်ကျွမ်းပါစေဟု အဓိဌာန်ထားခဲ့ကြသည်။

နောင်တော်ကြီးဂေါတမနှင့် ထားခဲ့သော ကတိပြည့်စုံပြီ။ နောင်တော်ငယ် မေတ္တယျနှင့်ထားခဲ့သော ကတိသည် မပြည့်စုံသေးပေ။

ဤကဲ့သို့ သစ္စာအဓိဌာန် ပြုတော်မူခဲ့ဖူးသောကြောင့် ငါ၏ခန္ဓာကိုယ်သည် ယခုလက်ငင်း တေဇောဓာတ် မလောင်ကျွမ်းနိုင်သေး မေတ္တယျဘုရား ရွှေလက်ဝါး တော်၌ တင်မှသာလျှင် တန်ခိုးတော်ကြောင့် တေဇောဓာတ်လောင်ကျွမ်းလိမ့်မည်

ငါ၏အလောင်းကို ရှိခိုးပူဇော် လှူဒါန်းရန်လာကြသော လူနတ်ဗြဟ္မာအပေါင်းတို့ နိဗ္ဗာန်မဂ်ဖိုလ် ရစေခြင်းအကျိုးငှာ ဇမ္ဗူဒီပ တမ္မဒီပတိုင်း မြန်မာပြည်အလယ်ပိုင်း

သလ္လာဝတီ ချင်းတွင်းမြစ်အနောက်ဘက် ဝေဘူလ၊ ဝေဘာရ၊ သုနန္ဒရ တောင်သုံးလုံး အောက်တွင် ပရိနိဗ္ဗာန်စံယူမှသာလျှင် နောင်တော်ငယ်နှင့် ထားခဲ့သော ကတိသစ္စာညီတော့မည်ဟု ဝစီဝါစာ သစ္စာအဓိဌာန် ပြုတော်မူ၏။

အရှင်မဟာကဿပ မထေရ်ကြီး၏ သစ္စာအဓိဌာန်ပြုတော်မူသည်ကို သိကြားမင်းသိတော်မူ၍ လူ့ပြည်သို့ ကိုယ်တိုင် ဆင်းတော်မူခဲ့ပြီးမှ ဝေဘူလ၊ ဝေဘာရ၊ သုနန္ဒရ တောင်သုံးလုံးကိုညွှတ်၍ ကျောက်လှိုဏ်ဂူကို ဖန်ဆင်း၏။

တောင်သုံးလုံးအတွင်း၌ ပတ္တမြားလှိုဏ်ဂူသည် အလျားအတောင်(၅၀) အနံအတောင်(၅၀)စတုရန်း ညီမျှစွာ ရှိ၏။

တံခါး(၄)တန်ကိုလည်း တံခါးတစ်ခုနှင့် တစ်ခုကို အတောင်(၅၀)စီကွာခြား၏။ ၎င်းလှိုဏ်ဂူအတွင်း၌ မြ၊ ဖလ်၊ ရွှေ၊ ငွေစသည်တို့ဖြင့် မွမ်းမံခြယ်လယ်အပ်သော မဟာဂန္ဓ ကုဋိတိုက်တော်ကိုလည်း ဖန်ဆင်းထား၏။

၎င်းတိုက်၏ အလယ်၌ အလျား(၁၆)တောင်၊ အနံ(၈)တောင်၊ အစောက်(၄)တောင် ရှိ သော မြသလွန်တော်ကို ဖန်ဆင်းထားတော်မူ၏။

မဟာဂန္ဓကုဋိတိုက်

မဟာဂန္ဓကုဋိတိုက် လေးမျက်နှာ၌ တစ်ဖက်ကို ကျောက်တံခါး ငွေတံခါး ရွှေတံခါး (၃)တန်စီထား ရှိ၏။ တံခါးပေါက် အမြင့်မှာ (၁၆)တောင်၊ အနံ(၈)တောင်စီရှိ၏။ အရှေ့တံခါး(၃)တန်မှာ ဂန္ဓဗ္ဗနတ်မင်း သုံးထောင် စောင့်၏။

တောင်တံခါး(၃)တန်မှာ ဂုမ္ဘာန်နတ်မင်း သုံးထောင်စောင့်၏။ အနောက်တံခါး (၃)တန်မှာ ဂဠုန်မင်း သုံးထောင်စောင့်၏။ မြောက်တံခါး(၃)တန်မှာ ရက္ခဘီလူးမင်း သုံးထောင်စောင့်၏။

အောက်မျက်နှာ၌ ဘုမ္မစိုးနတ်မင်း၊ မဟာပိန္နဲအသူရာနတ်မင်း သုံးထောင်စောင့်၏။

မဟာဂန္ဓ ကုဋိတိုက် အတွင်း၌ သမာဒေဝ နတ်မင်း လေးထောင်စောင့်၏။

အရှင်မဟာကဿပမထေရ်သည် မလ္လာမင်းတို့၏ အင်ကြင်းပန်းဥယျာဉ်၌ မြတ်စွာဘုရားပရိနိဗ္ဗာန် စံယူပြီးနောက် သင်္ဂါယနာတင်၍ အဇာတသတ်မင်းနှင့် ဓာတ်တော်များကို ရှစ်ပြည်ထောင်သော မင်းများ၏

ဌာပနာစေတီတော်၌ ပင့်ဆောင်ယူ၍ စုရုံးပြီး အဇာတသတ်မင်းလက်သို့အပ်၍ ဓာတ်တော်များ ဌာပနာပြုပြီးသော သတ္တဝါလူအများတို့အား တရားရေအေး အမြိုက်ဆေး ကို တိုက်ကျွေးတော်မူသည် ။

အရှင်မဟာ ကဿပမထေရ်ကြီးသည် သက်တော်(၁၂၀)၊ ဝါတော်သိက္ခာ(၅၀)ပြည့်တော်မူသောနေ့၌ ပရိနိဗ္ဗာန်ပြုအံ့သောနေရာ မြန်မာပြည်အလယ်ပိုင်း ချင်းတွင်းမြစ်အနောက်

ဝေဘူလ၊ ဝေဘာရ၊ သုနန္ဒရ တောင်သုံးလုံး ရှိရာသို့ ရာဇဂြိုဟ်ပြည်မှ ထွက်လာခဲ့ရာ ကသဲပြည်ကို ကျော်ဖြတ်ပြီး အထက် ချင်းတွင်းမြစ်ကို ရောက်ရှိသည်။

အရှင်မဟာကဿပ မထေရ်ကြီး ကြွလာသည်ကို ယာထွန်နေသော တောင်သူကြီးဦးကောင်းစင်မြင်တွေ့ပြီး ပင့်၍ ဆွမ်းကပ်လှူခဲ့ပါသည်။

ဤနယ်မြေ တစ်လျှောက်တွင် တောင်သူကြီးဦးကောင်းစင်နတ်ရုပ်ကို ကိုးကွယ်ကြပါသည်။ ပထိုးလုံးချောင်းတွင် ခေတ္တနားပြီး ရေချိုး၍ သင်္ကန်း များကို လျှော်လှန်းသောနေရာတွင်

သင်္ကန်းချုပ်ရိုးရာ အနားပါတ်နေရာ အစုံအလင်ထင်ရှားစွာပင် အကြောင်းထင်လျှက်ရှိပါသည် ။

ချောင်းအတိုင်း ဆန်တက်ပြီး ဝေဘူလ၊ ဝေဘာရတောင်သို့ ရောက်ပြီးလျှင် တောင်ပေါ်သို့တက်၍ မတ်တပ်ရပ်တော်မူပြီးလျှင် လူနတ်အပေါင်းတို့၏အကျိုးငှာ အဓိဌာန်ပြုတော်မူသည်မှာ

‘သာသနာတော်၌ သက်ဝင်ယုံကြည်သော အမျိုးကောင်းသားသည် ငါးပါးသီလကို စောင့်ထိန်းခြင်း၊ မိဘဆရာသမားတို့အား ရှိခိုးပူဇော်ခြင်း၊ ရတနာသုံးပါး သာသနာတော်စောင့်နတ်တို့ကို

ပူဇော်ပသ ခြင်းပြုကာ ယုံကြည်စွာ သုံးစွဲပါက (၉၆)ပါးသောရောဂါတို့ ပျောက်ပါစေသတည်း။’

ဤကဲ့သို့ သတ္တဝါအပေါင်းတို့အား သနားတော် မူသောကြောင့် မေတ္တာတော်ရေတွင်းကိုလည်း အဓိဌာန်ပြု၍ ထားတော်မူခဲ့လေ၏။ ထိုရေတွင်းမှတဖန် တောင်ဘက်သို့

လျှောက်သွားပြီးလျှင် ဣစ္ဆာသယတောင်ခြေရင်း၌ ဆွမ်းဘုန်းပေးပြီး သပိတ်များကို ဆေးကြောသောချောင်းကို သပိတ်ဆေးချောင်း ဟုခေါ်သည်။

အရှင်မဟာကဿပမထေရ်ကြီးသည် နတ်မင်းအပေါင်းတို့ ဖန်ဆင်းထားတော်မူသော မြသလွန်ညောင်စောင်းထက်တွင် မဟာဗောဓိပင်နှင့် ရတနာခုနှစ်ပါး ရွှေပလ္လင်မြတ်၌ ဘုရားဓာတ်တော်မြတ်ကို ရှိခိုးပူဇော်ပြီးမှ သစ္စာအဓိဌာန်ပြုတော်မူလေသည်။

ဤဝေဘူလ၊ ဝေဘာရ၊ သုနန္ဒရ၊ ဣစ္ဆာသယငွေတောင်၌ သူတော်ကောင်းအပေါင်းတို့သည် မိမိ၏အသက်ကို မငဲ့ညှာ (၃)နှစ်(၃)ဝါတိတိ သူများအသက်က မစားမသောက်ဘဲ ပါနုပေတံရှောင်ကြဉ်၍

သမထဝိပဿနာကမ္မဌာန်း

သမထဝိပဿနာကမ္မဌာန်း၊ အသုဘကမ္မဌာန်းကို စီးဖြန်းအား ထုတ်ကျင့်ကြံ၍ အောင်မြင်လျှင် မြတ်စွာဘုရား၏ သရီယဓာတ်တော်နှင့် ငါ၏အလောင်းတော်စစ်ကြီးကို ကိုယ်တိုင်ဝင်၍ ရှိခိုးပူဇော် လှူဒါန်းဆုတောင်းနိုင်ကြပါစေသတည်း။

သာသနာ(၂၃၅)နှစ်သို့ ရောက်လျှင် သောဏဥတ္တရ ရဟန္တာအရှင်မြတ်သည် သထုံမြို့ကစ၍ မြန်မာပြည်တစ်ဝှမ်းလုံး၌ သာသနာတော်ပြန့်ပါစေသတည်း။

ကောဇာသက္ကရာဇ် (၁၂၃၃)နှစ် သာသနာတော်(၂၄၁၅)ခုနှစ်သို့ ရောက်လျှင် ရတနာပုံရွှေမြို့တော် မဟာလောက မာရဇိန်စေတီတော်ဒါယကာ ဘဝရှင်မင်းတရားကြီးလက်ထက်တွင်

သံဃာတော်ပေါင်း (၂၄၀၀)ကို ရွေးချယ်စိစစ် နှုတ်တိုက်အာဂုံ ဆောင်လျှက် တပေါင်းတည်း ရွတ်ဖတ်သရဇ္ဈယ်ကြပြီးလျှင် ကျောက်ထက်အက္ခရာ ပဉ္စမသင်္ဂါယနာ တင်တော်မူနိုင်ပါစေသတည်း။

ဘုရားသာသနာ(၂၅၀၀) ကောဇာသက္ကရာဇ်(၁၃၁၈)ခုနှစ်သို့ ရောက်လျှင် သာသနာပြု မင်းကောင်းနှင့် သိကြားနတ်မင်း တို့ လူ့ပြည်ဆင်းပြီးလျှင် သာသနာဆူးညှောင့်ခလုတ်စသည်တို့ကို

သုတ်သင်ရှင်းလင်းပြီးလျှင် (၂၅၀၀)သော သံဃာတော် အပေါင်းတို့နှင့် ကျောက်ထက်အက္ခရာ ဆဌမသင်္ဂါယနာ တင်တော်မူနိုင်ကြပါစေကုန်သတည်း … ။

ငါပရိနိဗ္ဗာန်စံယူပြီးနောက် အဇာတသတ်မင်းကြီးနှင့် ငါးရာသောရဟန္တာတို့သည် ငါ၏ အလောင်းတော်စစ်ကို ဖူးပြီးမှ ငါ၏ အလောင်းကိုယ်စား ဒုတိယစန္ဒကူးသရက်ခန်းကို ကိုယ်စားတော်တဆူ၊ ဉာဏ်တော်(၁၂)တောင်၊ မြတ်စွာဘုရား၏

ရုပ်ပွားတော် မတ်ရပ်တော် ဉာဏ်တော်(၁၈)တောင်အမြင့်ကို သွန်းထုပြီးမှ ဝေဘူလ၊ ဝေဘာရ၊ ပတ္တမြားတောင်ခြေရင်း၌ လူနတ်အပေါင်းအား ငါ၏ကိုယ်စားတော်စစ်ကို ဥဒိဿရည်စူး၍ ရှိခိုးပူဇော်ကြရန် သွန်းထုကိုးကွယ်ရစ်ကြပါစကုန်သတည်း။

ငါ၏အလောင်းတော်နှင့် မြတ်စွာဘုရား၏ဓာတ်တော်၊ ရုပ်ပွားတော်တို့ကို

ယုံယုံကြည်ကြည်နှင့် အလေးအမြတ်ပြု၍ ရှိခိုး ပူဇော် လှူဒါန်းဆုတောင်း သစ္စာဓိဌာန်ပြု၍ အကုသိုလ်တရားတို့ကိုပယ်၍ သူတော်ကောင်းတို့၏ တရားကို

ကျင့်ကြံအားထုတ်ခြင်း ပါရမီဆယ်ပါး အပြားသုံးဆယ် သတ္တဝါအပေါင်းတို့၏ အသက်ကို မသတ်ပုတ်မညှင်းမဆဲ မစားမသောက်ဘဲ မေတ္တာပို့လျှက် ရှိခိုး ပူဇော် လှူဒါန်းဆုတောင်းလာသော လူနတ်ဗြဟ္မာသတ္တဝါအပေါင်းတို့သည်

အပါယ်လေးပါး၊ ကပ်သုံးပါး၊ ရပ်ပြစ်ရှစ်ပါး၊ ရန်သူမျိုး ငါးပါး၊ တစ်ဆယ့်ခြောက်ပါးသော ဥမ္ပဌဝေါ၊ နှစ်ဆယ့်ငါးပါးသော ဘေး၊ သုံးဆယ့်နှစ်ပါးသော ကံကြမ္မာ၊ ကိုးဆယ့်ခြောက်ဖြာသော

အနာရောဂါတို့မှ ကင်းကွာပြီးလျှင် ပိန်းကြာဖက်ပေါ်တွင် ရေမတင်သကဲ့သို့

ကင်းစင်လွင့်ပျောက်ကြကုန်လျှက် မေတ္တယျဘုရား သခင် ပွင့်တော်မူသောအခါ ငါ၏ခန္ဓာရုပ်ကလပ်ကြီးကို တေဇောဓာတ်လောင်ကျွမ်းသော ပွဲတော်ကြီး၌

ကိုယ်တိုင် ဖူးတွေ့ကြ ရသည်ဖြစ်ပါ၍ မိမိတို့ဆုပန်ကြကုန်သော ဆုမြတ်အပေါင်းတို့နှင့် ပြည့်စုံကြသည်ဖြစ်၍

ဘုရား၊ ပစ္စေကဗုဒ္ဓါ၊ ရဟန္တာဖြစ်ကြ ကုန်လျှက် နိဗ္ဗာန်ရွှေပြည်မြတ်ကို ရောက်ကြပါစေကုန်သတည်း။

ငါ၏ရွှေမျက်နှာတော်ပေါ်၌ ပန်းဆွဲကဲ့သို့ ဆွဲထားသော မြတ်စွာဘုရား၏ (၃)မျိုး(၃)စားသော သရီယဓာတ်တော်တို့ကို သာသနာတော်တဝက်ကြသောအခါ သိကြား၊ နတ်မင်းတို့နှင့် ဗုဒ္ဓအလောင်း ရဟန်းတော်မြတ်တို့သည်

ဓာတ်တော်မြတ်

ဤဓာတ်တော်မြတ်ကို သစ္စာအဓိဌာန်ပြု၍ ပင့်ယူတော်မူပြီးမှ သုနန္ဒရ ငွေတောင်ပေါ်၌ ဣစ္ဆာသယ ဝိဏ္ဍာဆုတောင်းပြည့်မြတ်စွာဘုရား စေတီတော်ကြီးကို တည်ထားကိုးကွယ် တော်မူနိုင်ကြပါစေကုန်သတည်း။

ဤကဲ့သို့ ဝစီဝါစာ သစ္စာအဓိဌာန်ပြုတော်မူပြီးလျှင် မဟာဗောဓိပင်နှင့် ရတနာ(၇)ပါးဖြင့်ပြီးသော ရွှေပလ္လင်ကို ဦးခေါင်း ပြုတော်မူပြီး ဈာန်ဝင်စားတော်မူပြီးလျှင် သိကြားနတ်မင်းတို့ ဖန်ဆင်းထားအပ်သော

မြသလွန်ရွှေညောင်စောင်းပေါ်၌ ပရိနိဗ္ဗာန် စံယူတော်မူလေသည်။ အံ့သြဖွယ်အချက်များ

၁။ အရှင်မဟာကဿပ ပရိနိဗ္ဗာန်စံမြန်းသော လှိုဏ်ဂူကြီးသည် ဝေဘူလ၊ ဝေဘာရ၊ သုနန္ဒရတောင်သုံးလုံးကို ညွှတ်ပေါင်းကူးပြီး ဆက်သွယ်၍နေခြင်း။

၂။ ၎င်းလှိုဏ်ဂူတွင် ကျောက်ခက် ကျောက်ပန်းတို့သည် ပန်းချီ၊ ပန်းပုဆရာတို့

ရေးထု၍ ဆွဲထားဘိသကဲ့သို့ သဘာဝအတိုင်း ဖြစ်ပေါ်၍နေခြင်း။

၃။ ဝေဘူလတောင်ထိပ်တွင် လူနတ်ဗြဟ္မာသတ္တဝါအပေါင်းကို (၉၆)ပါးသော ဝေဒနာများ ပျောက်ကင်းစေရန် မေတ္တာတော်ဖြင့် သောက်ချိုး၍ မကုန်နိုင် အမြဲတစေထွက်၍

နေသော ရေတွင်း၊ ၎င်းရေတွင်းကို မိန်းမများရေချိုးခဲ့လျှင် မျက်မြင်ဒိဌ ရေခန်း၍သွားခြင်း

၄။ အရှင်မဟာကဿပစံမြန်းတော်မူသော လှိုဏ်ဂူတော်အတွင်း လူမဝင်နိုင်သော်လည်း အရှင်မဟာကဿပကို ရည်စူး၍ အထက်ဥမင်မှ ရွှေစစ်၊ ငွေစစ်တို့ကို အဓိဌာန်ပြု၍ ခွက်နှင့်ထည့်ပြီး လှူဒါန်းမျှောလိုက်သော်

အောက်ဥမင်ဝကို ရောက်လျှင် ရွှေ၊ ငွေများ မပါသော ခွက်သာလျှင်မျောလာခြင်း။

၅။ အရှင်မဟာကဿပစံမြန်းတော်မူသော လှိုဏ်ဂူနေရာတည့်တည့်သို့ တောရိုင်းသတ္တဝါများ ကျော်ဖြတ်၍ မသွားခြင်း။

၆။ အရှင်မဟာကဿပကို စိတ်ကရည်စူး၍ ဘုရားဖူးသွားလာသော နတ်လူအပေါင်းတို့သည် တောတောင်မြိုင် ချောက်တို့ကို အတန်တန်ကျော်ဖြတ်၍ သွားသော်ငြားလည်း တောသား၊ ရန်သူ၊ ဓါးပြ၊ ခိုးသားဟူသော ဘေးအန္တရာယ်မျိုး နှင့် မတွေ့ရခြင်း။

၇။ အရှင်မဟာကဿပကို ဖူးတွေ့ရန် သွားသောအခါ မကောင်းသော အကျင့်အကြံရှိသောသူများကို နတ်များက ထင်ရှားစွာ ပြသခြင်း။

၈။ အရှင်မဟာကဿပကြီး၏ သင်္ကန်းလှန်းသောနေရာ၌ ယခုတိုင် သင်္ကန်းချုပ်ရိုး အနားပါတ်မကျန်

ကောင်းမွန်စွာ ထင်လျက်ရှိခြင်း။ ၉။ အရှင်မဟာကဿပမထေရ် စံမြန်းတော်မူသော ဝေဘူလ၊ ဝေဘာရ၊ သုနန္ဒရ တောင်တို့၌ သူတော်ကောင်းတို့ လာ၍ တရားကိုအားထုတ်ခဲ့ပါလျှင် နတ်များက သီလ၊ သမာဓိကို စမ်းပြီးလျှင်

အကျင့်သိက္ခာနှင့် ပြည့်စုံလျှင် အလောင်းတော်စစ်ကို ဝင်၍ ဖူးနိုင်ရန် ကူညီစောင့်ရှောက်ခြင်း

ခရက်ဒစ်